ο πλανητης ειναι μολυσμενος με ανθρωπους

• φοβαμαι. εχω μια αισθηση πως κανουμε πολλα λαθη.


• δεν μπορει να ειναι αληθεια, δεν μπορει ο ανθρωπος να θεωρει σημαντικοτερες τις κατοικιες και τα ζωα και τα καταστηματα και τελοσπαντων τα υλικα αγαθα-τον πλουτο. εδω καταστρεφεται το μοναδικο μεσο παραγωγης οξυγονου - του στοιχειου δηλαδη που κρατα αυτους και ολους μας δηλαδη, στη ζωη.


• πως γινεται ο ανθρωπινος νους να παραβλεψει τη λογικη μεθοδο συγκρισης φυσικου και τεχνιτου πλουτου??


• γιατι νιωθω πως το δασος αντιμετωπιζεται σε αυτην την περιπτωση ως το μεσο μεταφορας της κακης φωτιας απο οικισμο σε οικισμο?...


• ποιος στον πουτσο μπορει να φανταστει ποσο αξιζει μια ανθρωπινη ζωη και οχι μονο αυτων που χαθηκαν αυτες τις μερες αλλα και οσων θα χαθουμε οταν τα αποτελεσματα της καταστροφης μακροχρονια κανουν την εμφανιση τους???


• πραγματικα ελπιζω να μην το χρησιμοποιησουν τα κομματα το γεγονος για ψηφοθηρια. ειναι ολα τους αρκετα σιχαμερα στα ματια μου, δεν παιρνει αλλο ρε γαμωτι. χοντροι σιχαμενοι πολιτικοι με ευρος μνημης χρυσοψαρου θα περιοδευουν μεχρι τις 16 του Σεπτεμβρη απο καμμενη περιοχη σε 9μερα καρβουνιασμενων αθωων και θα μιλουν για γαμημενες κυβερνητικες μηχανες που φανηκαν ανικανες να αντιμετωπισουν την καριση, για αορατους υπαρκτους η μη εχθρους που ειναι υπευθυνοι για "ολα τα απαισια που μας συμβαινουν" για πατριοτικες στασεις και αλλες παπαριες.


• ασε που μου τη σπαει αυτο το πατριοτικο θεμα. ποτε ρε ζωα θα καταλαβεται πως τα δενδρα δεν ανηκουν στην Ελλαδα και σε κανεναν, ειναι περιουσια μιας δυναμης ανωτερης απο εμας τα μικρα ανθρωπακια. ειναι το μελλον, ειναι μια απο τις σχεδον μοναδικες πιθανοτητες του θρασυτατου ειδους μας να συνεχισει την (τα τελευταια χρονια) καταστροφικη και ασυδοτη υπαρξη του.

ειμαστε σχεδον ολοι αναισθητα και αποκρουστικα πλασματα και ρε γαμοτι παιζει το γενος μας να ειναι η μολυνση αυτου του υπεροχου πλανητη. ΟΚ ως μπαζα ας αυτογκρεμιστουμε και ας συρουμε τα κομματιασμενα κορμια μας μεχρι την κοντινοτερη χωματερη.

σε αυτη τη φαση το μυαλο μου ειναι λασπη απο τα δελτια και δεν ξερω προς τα που να διοχετευσω τον θυμο μου οποτε προτασεις ειναι δεκτες.