Πάντα δικός σου - lyrics

Πάντα δικός σου

(Zak Stefanou)

-

---
Ξέρω πως δε ζητάω συγγνώμες κι αδιαφορώ για τις υπόλοιπες γνώμες

ακούω μόνο την καρδιά μου και ενεργώ σε κάθε της θέλημα

κι έτσι συχνά δεν ψάχνω τα ωφέλιμα μα αναζητώ επίμονα

εκείνα που έχουν έρωτα και αγγελάκια φτερωτά να πετάνε τριγύρω

-
Κράτησα μια φράση από ότι μου 'χες πει εκείνο το βράδυ

ένα μικρό παιδί πέρασε από μπροστά σου καθώς σου πρόσφερα ένα χάδι

και ένα λιβάδι γεμάτο τουλίπες κι εσύ μου πες συγγνώμη μοιάζει αστείο

αλλά μου δίνεις τα πάντα ενώ εγώ δεν χρειάζομαι τίποτα

κι έτσι χωρίζουμε τώρα ανύποπτα για να μην πληγωθούμε αργότερα

θεέ μου, μη χειρότερα

-
Πάθος ήμουν κι όχι λάθος

τώρα φεύγω ήρθε η ώρα

-
Μη μου λες να γυρίσω μόνη θα συνεχίσω

-
Μα θα υπάρχουν κι εκείνα τα βράδια που μετανιώνεις

και στο τηλέφωνο επάνω θα περιμένεις μία λέξη μου

Και το ξέρω πως τώρα θα 'σαι μόνη σου

και δε μου φαίνεται καθόλου παράλογο

αλλά θα μ' ήθελες πίσω

-
Μη ζητάς άλλη εξήγηση

δεν υπάρχει άλλος δρόμος και το ξέρεις

μες τα όρια του κόσμου σου

δεν κατάφερα να είμαι αυτή που θέλεις

-
Έκανα τα πάντα ο κανόνας έλεγε αγάπη κι αφοσίωση κι εξοικείωση με κάθε σου τρέλα

χορούς στη βροχή κολύμπι το Νοέμβριο γυμνοί στην ταράτσα με ξαπλώστρες και ομπρέλα

και τώρα που έφυγες ο κόσμος άλλαξε θα ξεκουμπώσω τα φτερά μου από τα χέρια

δεν θα μιλάω σουαχίλι στο σκύλο σου και δε θα κελαηδούν ελεκτροντανς τα περιστέρια

-
Φώτα λάμπουν όπως πρώτα

μόνη είμαι κι είσαι πιόνι

-
Μη μου λες να γυρίσω μόνη θα συνεχίσω

-
Μα θα υπάρχουν κι εκείνα τα βράδια που μετανιώνεις

και στο τηλέφωνο επάνω θα περιμένεις μία λέξη μου

Και το ξέρω πως τώρα θα 'σαι μόνη σου

και δε μου φαίνεται καθόλου παράλογο

αλλά θα μ' ήθελες πίσω

-
Το ποτάμι πλημμύρισε το δρόμο πήρε μαζί του έναν αστείο ταχυδρόμο

που 'χε στα χέρια του ένα κίτρινο δέμα με δυο τουλίπες μια καρδιά και ένα ψέμα

κι έβρεχε μικρές πυγολαμπίδες για να διαβάζεις μέρα νύχτα τις σελίδες

που 'χεις κρυμμένες βαθιά μέσα στη τσάντα

δικός σου για πάντα

-
Μη ζητάς άλλη εξήγηση

δεν υπάρχει άλλος δρόμος και το ξέρεις

μες τα όρια του κόσμου σου

δεν κατάφερα να είμαι αυτή που θέλεις

---

oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooook

ο πλανητης ειναι μολυσμενος με ανθρωπους

• φοβαμαι. εχω μια αισθηση πως κανουμε πολλα λαθη.


• δεν μπορει να ειναι αληθεια, δεν μπορει ο ανθρωπος να θεωρει σημαντικοτερες τις κατοικιες και τα ζωα και τα καταστηματα και τελοσπαντων τα υλικα αγαθα-τον πλουτο. εδω καταστρεφεται το μοναδικο μεσο παραγωγης οξυγονου - του στοιχειου δηλαδη που κρατα αυτους και ολους μας δηλαδη, στη ζωη.


• πως γινεται ο ανθρωπινος νους να παραβλεψει τη λογικη μεθοδο συγκρισης φυσικου και τεχνιτου πλουτου??


• γιατι νιωθω πως το δασος αντιμετωπιζεται σε αυτην την περιπτωση ως το μεσο μεταφορας της κακης φωτιας απο οικισμο σε οικισμο?...


• ποιος στον πουτσο μπορει να φανταστει ποσο αξιζει μια ανθρωπινη ζωη και οχι μονο αυτων που χαθηκαν αυτες τις μερες αλλα και οσων θα χαθουμε οταν τα αποτελεσματα της καταστροφης μακροχρονια κανουν την εμφανιση τους???


• πραγματικα ελπιζω να μην το χρησιμοποιησουν τα κομματα το γεγονος για ψηφοθηρια. ειναι ολα τους αρκετα σιχαμερα στα ματια μου, δεν παιρνει αλλο ρε γαμωτι. χοντροι σιχαμενοι πολιτικοι με ευρος μνημης χρυσοψαρου θα περιοδευουν μεχρι τις 16 του Σεπτεμβρη απο καμμενη περιοχη σε 9μερα καρβουνιασμενων αθωων και θα μιλουν για γαμημενες κυβερνητικες μηχανες που φανηκαν ανικανες να αντιμετωπισουν την καριση, για αορατους υπαρκτους η μη εχθρους που ειναι υπευθυνοι για "ολα τα απαισια που μας συμβαινουν" για πατριοτικες στασεις και αλλες παπαριες.


• ασε που μου τη σπαει αυτο το πατριοτικο θεμα. ποτε ρε ζωα θα καταλαβεται πως τα δενδρα δεν ανηκουν στην Ελλαδα και σε κανεναν, ειναι περιουσια μιας δυναμης ανωτερης απο εμας τα μικρα ανθρωπακια. ειναι το μελλον, ειναι μια απο τις σχεδον μοναδικες πιθανοτητες του θρασυτατου ειδους μας να συνεχισει την (τα τελευταια χρονια) καταστροφικη και ασυδοτη υπαρξη του.

ειμαστε σχεδον ολοι αναισθητα και αποκρουστικα πλασματα και ρε γαμοτι παιζει το γενος μας να ειναι η μολυνση αυτου του υπεροχου πλανητη. ΟΚ ως μπαζα ας αυτογκρεμιστουμε και ας συρουμε τα κομματιασμενα κορμια μας μεχρι την κοντινοτερη χωματερη.

σε αυτη τη φαση το μυαλο μου ειναι λασπη απο τα δελτια και δεν ξερω προς τα που να διοχετευσω τον θυμο μου οποτε προτασεις ειναι δεκτες.

"That's The Way It Is" -- lyrics

"That's The Way It Is"

-

I can read your mind and I know your story

I see what you're going through

It's an uphill climb, and I'm feeling sorry

But I know it will come to you

-

Don't surrender 'cause you can win

In this thing called love

-

When you want it the most there's no easy way out

When you're ready to go and your heart's left in doubt

Don't give up on your faith

Love comes to those who believe it

And that's the way it is

-

When you question me for a simple answer

I don't know what to say, no

But it's plain to see, if you stick together

You're gonna find a way, yeah

-

So don't surrender 'cause you can win

In this thing called love

-

When you want it the most there's no easy way out

When you're ready to go and your heart's left in doubt

Don't give up on your faith

Love comes to those who believe it

And that's the way it is

-

When life is empty with no tomorrow

And loneliness starts to call

Babe, don't worry, forget your sorrow

'Cause love's gonna conquer it all, all

-

When you want it the most there's no easy way out

When you're ready to go and your heart's left in doubt

Don't give up on your faith

Love comes to those who believe it

And that's the way it is

-

That's the way it is

That's the way it is, babe

Don't give up on your faith

Love comes to those who believe it

And that's the way it is.

---

--

-