Comic Heroes

Eπειτα απο το storyline του "Civil War" και εν αναμονη της σειρας "X-Men: Messiah Complex" που προκυται να ανατρεψει το σκηνικο συμφωνα με τους δημιουργους της, ειπα να ρωτησω:

Ποιος ειναι ο αγαπημενος σας ηρωας comix και ποιον θεωρειται τον πιο αδιαφορο?

Shivers

Chester Bennington - Morning After (Julien K. Remix)

<=-----(*^*)-----=>

Εγωισμος: το μονο εργαλειο ανατροπης μετα την εξαντληση της υπομονης.

Εξαιρετικα σπανια οι ρολοι αντιστρεφονται στις σχεσεις των ανθρωπων.

Εκεινοι που συχνα υποχωρουσαν για να διευκολυνουν εργασιακες ενεργειες, που εξαναγκαζονται σε σιωπη, που αντιμετωπιζουν στοϊκα ρατσισμο και στερεοτυπα, που μερικες φορες απερριπταν για καποιο χρονικο διαστημα κομματια του χαρακτηρα τους μονο για να επιτρεψουν την συνυπαρξη και την "αναπτυξη",
εκεινοι λοιπον υπαρχουν στιγμες που υποκιπτουν σε καποια ισχυρη δυναμη μεσα τους.
Αυτη η δυναμη λεγεται εγωισμος και αν και αργει να παρουσιαστει, δεν στερειται σε ικανοτητα να ανατρεψει ζωες και να επιβαλει το χαος εκει που η καθημερινοτητα κουκουλωνει ονειρα και παθη.

Η "ψυχη" του ανθρωπου ειναι απυθμενη και σε στιγμες που η ελπιδα κινδυνευει να παρασυρθει απο το βοθρο της νομοτελειας ή θυσιαζεται στο ονομα της υπομονης μπορει να αντιδρασει με τον πιο βιαιο και τρομακτικο τροπο.
Ετσι σε περιπτωση που εισαστε καποιος απο τους μαλακες που εχουν την εντυπωση πως μπορουν να παιζουν με τις ζωες και τα συναισθηματα των υπολοιπων ανθρωπων, σας εχω προειδοποιησει.
Το παιχνιδακι σας μπορει να σας βγει ξινο κυριοι

Μην ακουω μαλακιες

Αγαπητε Θεμη και Ολγα,

το σκεφτηκα αυτο που μου ειπατε και κατεληξα:

Αυτο που εχω ζησει και ζω βασιζεται φυσικα και στην ευκολια του γεγονοτος πως οι ανθρωποι γυρω μου, με αγκαλιασαν με αγαπη και με στηριζουν στα βηματα μου ακομα και αν δεν κατανοουν παντα τον τροπο ζωης που εχω επιλεξει.

Εκει καποιος θα πει πως ειμαι απλα πολυ τυχερος...

Ε οχι ρε πουστη!

Για να μην γαμο ξεχνιομαστε, τη σταση αυτη προς εμενα την εχουνε αυτοι οι ανθρωποι οχι επειδη ξυπνησαν ετσι μια ωραια πρωια, ουτε επειδη ειναι αποκλειστικα θεμα τυχης!

Τις σχεσεις αυτες τις εχω καλλιεργησει και την αγαπη αυτη την εχω κερδισει με ευκολιες ΑΛΛΑ και δυσκολιες.

τη θεση στην οποια βρισκομαι να μπορω να ειμαι αυτος που ΕΠΙΛΕΓΩ να ειμαι και να ειμαι ελευθερος να εκφραστω μαζι τους δεν μου τη χαρισε κανενας.

Οποιος λοιπον πιστευει πως ειμαι απλα τυχερος το μονο που κανει ειναι να καταφερνει να μου σπαει τα νευρα με την "τα πηρα λιγο μυτες" σκεπτικη του.

Ας καθισει ο καθενας και κυριως η ΚΑΘΕΜΙΑ, ειδικα αυτοι που τα ξερουν να σκεφτει πως φερθηκα και πως αντεδρασαν και τοτε να καθησω να την ακουσω την μαλακια μου.

Αρα εχετε δικιο και σας ευχαριστω που μου θυμισατε ΠΑΛΙ ποιος ειμαι. :)

im back!

Ε-ΠΙ-ΤΕ-ΛΟΥΣ

επεστρεψα Αθηνα!!!

εχω ορεξουλες για πανικο και αρκετο ελευθερο χρονο για να τον βιωσω, οποτε περιμενω να γινει χαμος! :)
xXx

Τρικαλα life - 3 (τελικη αναμετρηση!)

(στη φωτο αρσενικος γιαλατζι επιβητορας γουσταρει τρελιτσες και παλευει να καυλωσει το θυλικο με ακριβοπληρωμενα fake φτερα απο μπουτικ κολωνακιου - αλλα αμα εισαι βλαχαδερο τι να σου κανει η καουκα...)

χαιρετω και παλι...

σημερα Σαββατο δεν εχω παραπονο!

απο ολα ειχε το καλαθι μου:

1) το πρωι πηγα βολτα στην Τυρνα (η Ελατη για τους μη ντοπιους) το οποιο ειναι και το χωριο του father μου. Ηπια μια σοκολατιτσα, χαζεψα γνωστους και εκανα σουρεαλ συζητησεις με τα ξαδερφια μου μπροστα στη γιαγια, τυπου ποσες δεκαδες παιδια θα κανουμε ο καθενας και πως θα τα βαφτισουμε (ενημερωνω πως ειμαστε μαζικα κατα του γαμου και της τεκνοποιησης σαν ξαδερφια - κατεβηκαμε και κομμα στις εκλογες!)

2) επειτα το απογευματακι πηρα το λεωφορειο για τρικαλακια και επισκευτηκα την Deborah, παλια καθηγητρια των αγγλικων μου. Ηπιαμε τσαγακι, φαγαμε υπεροχη ταρτα και τα ειπαμε για τα νεα μας - 5 μηνες ειχα να την δω! τα παιδακια της μου φανηκαν βεβαια σαν να μεγαλωσανε χρονια!!! πολυ τα χαρηκα και τα 3.

3) εν συνεχεια με την φιλη μου Αγγελικη, που ειχε και οχημα, κατεβηκαμε στο γηπεδο της μπαρας και παρακολουθησαμε αγωνα μπασκετ ¨Τρικαλα vs Αθηνα¨νομιζω πρωταθληματος

με την ιδιαιτεροτητα το γεγονος πως οι παικτες βρισκοτανε σε καροτσακια λογω κινητικων προβληματων. Εγω εχει ξανατυχει να παραστω σε παρομοιο αγωνα - και μαλιστα τελικο - με την ξαδερη μου Κατερινα η οποια επισης χρησιμοποιει καροτσακι (το ποιο σεξυ οχημα με την ποιο σεξυ οδηγο για την ακριβεια, σωστα ξαδερφη?) αλλα η εμπειρια ηταν καινουργια για την φιλη μου με την οποια μετα το περας του αγωνα ( <---- το προσεξαμε το ¨περας¨ εε? ε? Ε?) τσακισαμε ελαφρως κατι μεζεδακια σε ταβερνα και συζητησαμε το θεμα καθως και πολλες αλλες αχρηστες πληροφοριες σαν αυτες που διαβαζεις αυτην ακριβως τη στιγμη αγαπητε αναγνωστη!..

4) τελος το προγραμμα περιειχε εξοδο με την ξαδερφη Αιμη και το boy της Βασιλη (καλο παιδι λεμε) στην συναυλια του Πλιατσικα στα Τρικαλα, κλασσικα στις Απαρχες. τελικα ο Billy δεν τα καταφερε οποτε με τη ξαδερφη περασαμε μια χμμμ μετρια θα πω μουσικα βραδυα αλλα με πολυ γελιο =) Την συναυλια την εκανε το γραφειο στο οποιο δουλευα παλια οποτε ειδα τους παλιους συνεργατες (αη εμ χαπυ) και ολα τζαμπε ολε μιας και το boss ειναι θειος μας και ξηγειται καθαρα παντα!

.

θελω να τονισω εδω πως τις χαρουλες δεν τις κανω λογω πιοτου και πρωινης ωρας καθ'οτι παιρνω αντιβιωση. τις χαρουλες τις κανω λογω BillyBee. Ξερει αυτος. :p

.

.

αυριο την κανω για Θεσσαλονικη οποτε dearest φιλοι το επομενο δελτιο θα βγει ζωντανα απο το λευκο πυργο!

φιλακιαααααα

Τρικαλα life - 2

Ηello και παλι

Αγαπητο ημερολογιο

Σημερα ενιωσα μικρες σπιθες ζωης :P

.

.

1) Το μαθημα οδηγησης δεν εγινε διοτι δεν μπορουσε ο καθηγητης. Αρα το θεμα εχει βγει πλεον απο τον ελεγχο και σε συνδιασμο με τα μαθηματα που εχασα λογω της ασθενειας...

2) Βγηκα και εκανα τα ψωνια μου!!!!

Αμε!

Στα καλυτερα πηγα μιλαμε!

gucci / roberto cavali / D&G / εκανα τρελους λογαριασμους!

(για τους κατεχοντες στους νεωτερισμους Τριανταφυλλου πηγα και πηρα βρακια και καλτσες Μουχαχαχαα)

3) Πηγα και εκανα αιτηση και για ασυρματο internet! Εμ πως? ολη η πολη τζαμπα wireless και ο ψωριαρης χωρια δεν λεει.

Πολυ εξυπηρετικους τους βρηκα στο υπευθυνο Κ.Ε.Π και χαρηκα ιδιαιτερως ,

ομως τελικα δεν εχω σημα εδω στο σπιτι οποτε θελω μια μικρη κεραια = so fack me anyway...

Αφου σπαταλησα εκει λοιπον κανα 2ωρο λεω τουλαχιστον ας παρω μια καρτουλα να συνδεθω.......

ΑΧΧΧΧ ειχα ξεχασει ο καψερος τι θα πει να σερνεται η συνδεση... εμ που παω απο τα 12 Μβ στα 46 Κβ??? μωρε δεν θα παω σπιτακι μου στην Αθηνα... στην συνδεσουλα μου και την ησυχια μου.

4) Γνωρισα μια μεσηλικη κυρια αυτες τις μερες.

Βασικα την ηξερα και παλαιοτερα απλα τωρα μου κινησε την περιεργεια, πιθανον η αισθηση πως γαληνια υποφερει μονη της, και εμαθα για τη ζωη της. Γλυκητατη, ευγενικη και διακριτικη κυρια περναει συχνα απο την αυλη μας μιας και ειναι φιλη της θειας μου. Ανθρωπος που θα τον συμπαθισεις απο τα πρωτα λογια.

.

Αυτο λοιπον που εμαθα και με σοκαρισε ειναι πως εχει ζει μονη της. Διχως γονεις, αντρα, παιδια, αδερφια, κατοικει πλεον στο πατρικο της εδω στα Κουτσομυλια. Η μοναξια αυτη πρεπει να ειναι νομιζω το τριτο πιο φοβεριστικο πραγμα στο μυαλο μου, επειτα απο τον θανατο και το γηρας...

Απορω καμια φορα περνοντας εξω απο το σπιτι της πως γεμιζει την ημερα της?

Φανταζομαι με καποιες μικροδουλειες, ισως μια βολτα για ψωνια, ακομη μερικες φορες και επισκεψεις σε φιλεναδες της. Περα απο αυτα κυριως τηλεοραση. Θα καθεται στο αδειο δωματιο και θα ακουει αχρηστες πληροφοριες για ασχετες καταστασεις. Θα ενημερωνεται για οσα συμβαινουν, απο τα μικρα θεματα μεχρι μεγαλα και οταν θα εχει γεμισει το κεφαλι της στο τελος της ημερας, θα πηγαινει μονη για υπνο διχως να μοιραζεται τις σκεψεις της, το θυμο της η εστω τις αποριες της. Αλλωστε θα γνωριζει πως δεν υπαρχει καποιος που να ενδιαφερεται η εχει χρονο να τις ακουσει πραγματικα.

Ο κοσμος ως συσωματομα συνεχιζει αλλα καποιοι ανθρωποι, οπως η συμπαθεστατη αυτη κυρια εχουν διαφορετικη πορεια ως μοναδες αποκληρες.

Θυματα περιστασεων, ερμαια της μοναξιας.

.

fack this μελαγχωλησα

Τρικαλα life - 1

Μιας και παιζει αρκετος χρονος εδω - και μαλιστα διχως internet - ας καταγραφω καποιες βλακειουλες της καθημερινοτητας.

.

1) ερωτηση που σχηματιστηκε χθες στο μυαλο μου:
"τι απομενει επειτα απο τον χωρισμο δυο φιλων με περιεργο τροπο? "
δηλαδη περα απο τσακωμους και ενα απλο "χαθηκαμε", οταν κανεις παρεα με τον αλλο χρονια και μαλιστα ΚΑΛΗ παρεα.

.

ενταξει υπαρχουν οι ομορφες αναμνησεις αλλα με τα χρονια αυτες περιοριζονται σε 2 -3 μιας και τη θεση τους παιρνουν νεες εμπειριες και καταστασεις

.

εδω δεν μετρω προσωπικα τις αρνητικες μνημες διοτι πολυ απλα μετα απο λιγο απλα ξεθωριαζουν μπροστα στο συναισθηματισμο της απολεσθεντας καταστασης.

.

ειμαστε τελικα ικανοι να ξεπερασουμε με τη βοηθεια του χρονου μοναχα την αναμνηση ενος ατομου με το οποιο καποτε μοιραζομασταν κομματια των ζωων μας σε ιδιαιτερο επιπεδο?

.

.

2) ειδα ενα κουλο ονειρο παλι!
κομματι του:
ημουν επιβατης ενος καταμαυρου τραινου παλαιου τυπου,ατμομηχανης δλδ, στο οποιο υπηρχαν pokemon, πρωην γκομενοι και ελεφαντες τσιρκου.
αυτο διεσχιζε ενα δασος πολυ πυκνο με πλατανους, που ειχαν μαυρους κορμους δενδρων και κατακοκκινο φυλλωμα(μαλλον επηρεαστικα απο την εικονα του προηγουμενου ποστ).
σε καποια φαση αναγκαστηκα να πηδηξω εκτος τραινου γιατι μου την εμπαιναν χοντρα οι ελεφαντες και δεν τους ειχα... βρεθηκα στη μεση του πουθενα αλλα αντι να ακολουθησω τις σιδηροδρομικες γραμμες απλα το εκοψα προς το πουθενα. εκει που νυχτωνε και αρχιζα να νιωθω κατακοπως, εντοπισα τα φωτα ενος σπιτιου σχετικα μακρια και εμεινα να αναρωτιεμαι αν θα παω, λες και υπηρχε η επιλογη στο μυαλο μου απλα να το προσπερασω και να χαθω στο δασος νυχτιατικα!

.

.

stand my ground

I can see

when you stay low nothing happens

does it feel right ?

-

Late at night

things I thought I put behind me

haunt my mind

--

I just know there's no escape

now once it sets its eyes on you

but I won't run, have to stare it in the eye

---

Stand my ground, I won't give in

no more denying, I got to face it

won't close my eyes and hide the truth inside

if I don't make it, someone else will

stand my ground

----

It's all around

getting stronger, coming closer

into my world

-----

I can feel

that it's time for me to face it

can I take it?

------

Though this might just be the ending

of the life I held so dear

but I won't run, there's no turning back from here

--------

---

-

καλο μηνα

θα τον περασω σε Τρικαλα και Θεσσαλονικη για αλλαγη...